Al jaren leefde onder kinderdiabetesverpleegkundigen in Nederland het verlangen naar een eigen congres: een dag met vakinhoudelijke verdieping, waarop we elkaar konden ontmoeten en inspireren. Die wens kwam vorig voorjaar opnieuw naar voren tijdens de ALV van V&VN Diabeteszorg. En toen ook de ISPAD-review van 2024 om diverse redenen niet van de grond kwam, wist ik wat met te doen stond.
Sonja Goedemondt, voorzitter van V&VN Diabeteszorg en kinderdiabetesverpleegkundige HaGaZiekenhuis
In samenwerking met Congresbureau Excel hebben we een mooie dag weten te organiseren. Op 23 juni 2025 kwamen we bijeen in De Kas in Woerden voor het V&VN Kinderdiabetescongres. De dag was volledig volgeboekt en ik kijk er, en ik hoop velen met mij, met trots op terug.
Voorafgaand aan de dag was ik best zenuwachtig. Je hoopt dat zo’n dag recht doet aan de verwachtingen. Ik vroeg me af: sluit het programma voldoende aan? Komen de sprekers goed uit de verf? Gaat deze dag de verbinding geven, waarop we hoopten? Achteraf gezien bleken mijn zorgen onnodig. Iedereen die ik sprak was enthousiast, deelnemers, sprekers en vertegenwoordigers uit de industrie. Zelfs sprekers onderling vonden elkaar en wilden verder sparren. En jullie, de collega’s die soms van ver naar Woerden kwamen, waren bijzonder lovend.
Wij zijn geen hulpjes van de dokter die eigenlijk liever zelf dokter hadden willen zijn’
Dat is precies waar we als bestuur naar streven: luisteren naar jullie wensen en daar iets mee doen. Als voorzitter voel ik die verantwoordelijkheid extra. Ik mag jullie vertegenwoordigen, jullie stem laten klinken en dit congres voelde als een prachtige belichaming daarvan. Het was een dag waarop mijn trots voor ons vak en voor mijn collega’s tastbaar werd. Hopelijk heb ik mijn eigen enthousiasme een beetje overgedragen, en is er bij jou ook een vlammetje gaan branden, of misschien heb je een duwtje gekregen om zelf iets te ondernemen binnen onze vereniging?
Als diabetesverpleegkundigen en verpleegkundig specialisten, of we nu in de eerste of tweede lijn werken, delen we een gemeenschappelijke expertise en toewijding aan mensen met diabetes. Die verbondenheid is onze kracht. Misschien raakt die verbondenheid me des te meer omdat ik, net als velen van jullie, geraakt werd door de uitspraak van Jort Kelder eerder dit jaar: ‘Dan had ze maar dokter moeten worden’, om bepaalde zaken te kunnen betalen. Zo’n opmerking gaat verder dan onze portemonnee. Het raakt ons hele beroepsbeeld. Wij zijn geen hulpjes van de dokter die eigenlijk liever zelf dokter hadden willen zijn. De meesten van ons hebben bewust gekozen om verpleegkundige te worden, een beroep met een eigen expertise en verantwoordelijkheid.
Laat Florence Nightingale nu eens rusten. Haar werk was revolutionair, maar wij zijn inmiddels zo veel verder. Als je iets wilt veranderen in de wereld, begin dan bij jezelf. Dat geldt ook voor ons. In plaats van telkens te roepen dat we niet de dokter zijn, laten we duidelijk maken wat we wel zijn. Wat wij doen. Waar wij voor staan. Dus collega’s, laten we gaan staan voor ons vak. Laten we uitdragen wat onze bijdrage is aan de zorg voor mensen met diabetes. Dan verandert de wereld om ons heen met ons mee.
Sonja Goedemondt
Kinderdiabetesverpleegkundige
HaGaZiekenhuis
Voorzitter V&VN Diabeteszorg
s.goedemondt@venvn.nl
