Wat werkt beter bij diabetes type 2? Een glucosesensor of een bloedglucosemeter?

Diabetestechnologie

30 mei 2024 –

Van Diabetesgeneeskunde, door Prof. dr. Joost Hoekstra

Is het waar dat continue glucose monitoring (CGM) gedurende één jaar bij onvoldoende gereguleerde volwassenen met diabetes type 2 leidt tot een betere Time in Range dan conventionele bloedglucose monitoring (BGM)? Of denken we dat alleen maar? En wat levert het verder op aan voordelen voor de mensen?  Hier het verslag van een randomized controlled trial (RCT) uit Diabetes Care van april ‘24.

Methode
Het betreft een single-center, parallelle, open-label, gerandomiseerde trial bij volwassenen met een onvoldoende gereguleerde diabetes type 2 van de polikliniek van het Steno Diabetes Center in Kopenhagen.  Tot de inclusiecriteria behoorden: ≥18 jaar, met insuline behandelde diabetes type 2 (83% had alleen basale insuline) en een HbA1c ≥7.5% (58 mmol/mol). 

De deelnemers werden 1:1 gerandomiseerd over 12 maanden of CGM of BGM. Alle deelnemers kregen een diabetes self-management educatiecursus en bleven onder behandeling van hun eigen behandelaar. Het primaire eindpunt was verschil tussen de groepen in Time in Range (TIR 3.9–10.0 mmol/L), beoordeeld bij start, na 6 en 12 maanden d.m.v. geblindeerde CGM. De secundaire eindpunten waren verschillen in andere glykemische uitkomsten en waarnemingen over het niet puur medische gezondheidsdomein van de patiënten.

De glucoseregulatie én de persoonlijke gezondheidseffecten zijn evident beter 

Resultaten
De 76 deelnemers hadden een mediaan start-HbA1c van 8.3 (7.8, 9.1) % (67 [62–76] mmol/mol). 61.8% was man. CGM bleek, in vergelijking met BGM, geassocieerd met significante verbeteringen in TIR (verschil tussen groepen: 15.2%, 95% CI 4.6; 25.9), HbA1c (−0.9%, −1.4; −0.3 [−9.4 mmol/mol, −15.2; −3.5]), totale dagelijkse insulinedosis (−10.6 E/d., −19.9; −1.3), gewicht (−3.3 kg, −5.5; −1.1), en BMI (−1.1 kg/m2, −1.8; −0.3) en met een sterkere zelf-beoordeelde diabetes-gerelateerde gezondheid, welbevinden, gezondheidsgedrag.

80% van de mensen gebruikte alleen basale insuline; een behandeling waarvoor in Nederland geen sensorvergoeding bestaat

Conclusie
Bij volwassenen met onvoldoende gereguleerde met insuline behandelde diabetes type 2 bleek het effect van één jaar CGM superieur aan dat van BGM qua glucoseregulatie en qua andere gezondheidsparameters.

Relevantie voor de praktijk 
De resultaten zijn natuurlijk niet echt verrassend. Maar het is goed om te zien dat in gerandomiseerd onderzoek de glucoseregulatie én de persoonlijke gezondheidseffecten van de mensen met diabetes type 2 evident beter zijn. Een ander punt is dat meer dan 80% van de patiënten alleen basale insuline gebruikte; een behandeling waarvoor in Nederland geen sensorvergoeding bestaat. Kennelijk heeft ook deze groep veel baat bij de sensor.

Bron: 
Nanna Lind et al. Comparing Continuous Glucose Monitoring and Blood Glucose Monitoring in adults with inadequately controlled, insulin-treated type 2 diabetes (Steno2tech Study): A 12-month, single-center, randomized controlled trial. 

Vorig bericht

Aanknopingspunten voor effectieve ondersteuning van mensen met een migratieachtergrond

Volgend bericht

Obesitas en diabetes type 2 bij kinderen; de impact is enorm