Met belangstelling lees ik een artikel op diabetesgeneeskunde.nl. De vraag is: wie wint? Welke gekoppelde insulinepomp met sensor verhoogt de tijd binnen doelbereik (TIR) het meeste zonder toename van tijd in hypoglykemie? Interessant. Altijd fijn om als diabetesprofessional te lezen dat sensortherapie bijdraagt aan een betere instelling, kijkend naar het HbA1c en de TIR.
Tot zover ben ik tevreden. Maar ik ben niet alleen een diabetesprofessional, ik ben met mijn diabetes type 1 ook een patiënt. En daar wringt de schoen. Waarom lees ik altijd over HbA1c en TIR als het over continu glucose monitoring (CGM) gaat? Mooie cijfertjes, maar vraagt niemand zich af hoeveel minder stress mensen met diabetes hebben als ze beschikken over een met CGM gekoppelde insulinepomp? Kijkend naar mezelf ben ik, sinds ik een gekoppeld ‘loopsysteem’ gebruik, opeens veel minder met mijn diabetes bezig en heb ik veel meer ruimte en rust in mijn hoofd om de andere belangrijke zaken van het leven op te pakken. Ik kan 24 uur werken, dankzij mijn CGM en voel me weer deelgenoot van de maatschappij in plaats van dat ik in de zijlijn sta. Zijn dit niet belangrijkere aspecten waarover het zou moeten gaan wanneer men het heeft over de effectiviteit van een CGM-systeem?
Voor veel mensen met diabetes is een CGM niet zo vanzelfsprekend. Ik hoor regelmatig van mensen met diabetes dat ze moeten ‘bewijzen’ dat ze hypo unaware zijn. Dat ze het advies krijgen om met de FSL te stoppen om dan maar hypo’s op te wekken. Is dit de diabeteszorg die we nastreven in Nederland? Patiënten bewust hypo’s laten creëren om zo maar aan te tonen dat zij echt de symptomen niet opmerken, met gevaar voor eigen gezondheid.
Ik sta achter #sensorvergoeding van Loes Heijmans en Orietta Koster. Het zou voor alle mensen met diabetes type 1 mogelijk moeten zijn om over te stappen op een bepaalde vorm van CGM-therapie, wanneer dit volgens de patiënt en de behandelaar de meest optimale therapie is. Hier zouden wat mij betreft geen vreemde criteria aan te pas hoeven te komen. Nu is een te hoog HbA1c een indicatie. Moet ik mijn diabetesmanagement dan maar versloffen, om in aanmerking te komen voor CGM-therapie? Dat is gewoon als nablijven voor het feit dat je de beste leerling van de klas bent. Ik kan niet achter de huidige criteria staan. Spelen kwaliteit van leven en meedoen in de maatschappij dan echt niet mee?
Roos Guijt (30) heeft diabetes type 1 en is praktijkondersteuner bij Gezondheidscentrum Stevenshof in Leiden. Wil je een kijkje in haar leven met diabetes en sport? Volg haar dan op
Facebook of Instagram @runoninsulin
