Een jongedame (22) kreeg op haar zeventiende type 1 diabetes. In november 2020 werd zij met een ketoacidose in ons ziekenhuis opgenomen. Zij was elders onder controle maar bij navraag bleek dat ze daar nauwelijks op de policontrole’s verscheen. De patiënte gaf als reden haar verhuizing naar deze regio. Op de afdeling maakte zij kennis met het poliklinisch diabetesteam en werd zij uitgenodigd voor een policontrole. Helaas verscheen ze niet. Ook nam ze haar telefoon niet op.

Nadat ze meerdere malen niet verscheen, is contact gelegd met haar eerste contactpersoon. Dit bleek haar vader te zijn. We gaven hem een nieuwe datum en tijdstip voor een policontrole. Wederom verscheen ze niet. Ruim een half jaar na de opname belde patiënte samen met haar vriend de spoedlijn: de insulinepompgarantie was verlopen. Toen ze bij ons in het Rijnstate kwam, gebruikte ze pentherapie. Blijkbaar had ze bij haar vorige behandelaar een insulinepomp gekregen. Het leek haar wel handig om over te gaan op pomptherapie. De diabetesverpleegkundige adviseerde op de poliafspraak te komen die al gepland stond.

Wederom verscheen zij niet. Wel belde zij zelf enkele maanden later voor een verklaring voor het UWV. Opnieuw werd geadviseerd naar de nieuwe, inmiddels zesde, poliafspraak te komen om het een en ander te bespreken. Ditmaal kwam zij samen met haar vriend. Ze hadden plannen gemaakt om in de regio te gaan samenwonen. Beiden hadden geen werk en de dagstructuur was hierdoor anders geworden. Haar partner kreeg begeleiding voor het zoeken van werk en woning. Tijdens het gesprek werd duidelijk dat de jongedame haar diabetes niet accepteert en hierbij ook geen hulp wil. We legden haar wel het belang uit van het toedienen van insuline, met name langwerkende insuline. Koolhydraten tellen lukte niet goed, wat maakte dat kortwerkende insuline niet werd afgestemd op haar maaltijden.

Alhoewel niet haar diabetes maar een verklaring voor het UWV haar motivatie was om op het spreekuur te komen, hebben we hiermee wel een start kunnen maken met de patiënte. We blijven haar opnieuw oproepen voor afspraken, waarop zij tot nu wisselend verschijnt. De begeleider van haar vriend bekommert zich inmiddels ook om haar. Binnenkort zal ze worden getest op onderliggende persoonlijke en psychiatrische problemen, zoals ADHD en ADD.

Arianne van Bon is internist in Rijnstate Arnhem en redactielid van DiabetesPro