Nou moe…… hoezo taboe?!

Als verpleegkundig specialist i.o. urologische oncologie/ seksuologie zie ik regelmatig patiënten met een verstoring in het seksueel functioneren in mijn spreekkamer. Wordt er vaak gedacht dat ouderen geen seks meer hebben, niets is minder waar! Patiënten van allerhande leeftijd geef ik advies en begeleiding bij seksuele problematiek wanneer daar behoefte aan is. Zo ook de patiënt met diabetes. Intimiteit en seksualiteit spelen in alle fasen van het leven een rol. Er kunnen zowel lichamelijke als psychische problemen en situaties ontstaan die van invloed zijn op het seksueel functioneren van de patiënt. Vermoeidheid, het gebruik van medicijnen en de angst voor het krijgen van een hypo tijdens de seks kunnen het seksueel functioneren belemmeren. Hoe iemand met deze veranderingen of problemen omgaat is afhankelijk van de seksuele relatie en de seksuele identiteit. Door een chronische ziekte zoals diabetes kan een patiënt zich onzeker en onaantrekkelijk voelen. Fysieke aspecten die hier aan ten deel vallen kunnen er tevens voor zorgen dat er nauwelijks behoefte is aan seksualiteit. Het bespreekbaar maken van seksuele behoeften binnen een relatie kan problemen geven en zorgen voor angst door de ander verlaten te worden.

Ook het bespreekbaar maken van seksualiteit in de spreekkamer wordt nog altijd als lastig ervaren. Dit heeft veelal te maken met het feit dat er nog altijd een taboe op rust en er schaamtegevoel is rondom het bespreekbaar maken van seksualiteit bij de (chronisch) zieke patiënt. De combinatie van ziek-zijn en seksualiteit lijkt wat merkwaardig. Seksualiteit staat voor ontspanning en plezier. Bij seksualiteit in combinatie met ziekte, wordt het lichaam veelal gezien als ongemakkelijk en problematisch. Alsof seks niet iets is voor zieke mensen.

Het signaleren van seksuele vragen en problemen is niet voor iedere zorgprofessional weggelegd. De meesten van hen denken te weinig specialistische kennis te hebben om hulp te kunnen bieden bij seksuele problemen. Gêne, tijdgebrek omdat andere problemen de aandacht opeisen of het ontbreken aan ruimte om het gesprek aan te gaan, zijn de meest voorkomende oorzaken waarom er nauwelijks aandacht is voor deze problemen. Meer aandacht voor dit onderwerp kan de kwaliteit van leven en het welzijn van de patiënt verbeteren.

Tot slot een handige openingsvraag

Vind je het moelijk op seksualiteit bespreekbaar te maken bij patienten? Porbeer het eens met deze openingsvraag: we weten uit wetenschappelijk onderzoek dat diabetes veranderingen kan geven in het seksueel functioneren. Mag ik u hierover een paar vragen stellen?

Bio

Petri Oost (54) werkt als verpleegkundig specialist i.o. urologische oncologie/seksuologie bij Tergooi op de polikliniek Urologie.  De paper ‘Nou moe ….. hoezo taboe?!’ maakt deel uit van haar afstudeerproject.