Zeven jaar geleden maakte ik als diabetesverpleegkundige de overstap van de tweede naar de eerste lijn. Ik werk nu vier dagen per week als diabetesverpleegkundige/ praktijkverpleegkundige in een huisartsenpraktijk. Daarnaast ben ik de vraagbaak van de zorggroep voor de praktijkondersteuners bij moeilijke casuïstiek.
Alhoewel het werk in grote lijnen hetzelfde is, we werken immers volgens protocol, is het ook weer heel anders. In de tweede lijn heb je vaak de complexere casuïstiek, mensen met diabetes type 1 en zwangere vrouwen. In de eerste lijn heb je van alles wat. Van pre-diabetes tot 4x daags insuline en alles daartussenin.
De afgelopen jaren is de focus enorm veranderd. Naast het behandelen van de diabetes, is er een steeds grotere rol weggelegd voor leefstijlmaatregelen, vooral bij mensen met pre-diabetes.
De leefstijl veranderen, het klinkt zo simpel, maar niets is minder waar. We leven in een maatschappij waarin alles snel en makkelijk moet gaan. Zo ook ons eten. We eten vaak uit pakjes en zakjes, zonder erover na te denken wat we allemaal binnenkrijgen. We eten te vet, te zout en te suikerrijk.
Ik krijg steeds jongere mensen op mijn spreekuur met verhoogde glucosewaarden, of zelfs al met een ontwikkelde diabetes type 2. Als we de voeding doornemen, schrik ik soms wat mensen binnenkrijgen. Energiedrankjes, frisdrank, fastfood en snacks zijn normaal geworden en de beweging is veelal minimaal. Maar het veranderen van leefstijl is heel moeilijk. We moeten ons realiseren wat we van mensen vragen. Met kleine stapjes is de kans op succes het grootst.
Ik houd echter wel mijn hart vast voor de toekomst. Het aantal mensen met diabetes groeit en de zorgkosten nemen toe. De werkdruk wordt groter en we lijken soms te verdrinken in alle regels en verplichtingen waar we aan moeten voldoen. Soms lijkt het werk daarom niet meer leuk of lijkt het gras groener aan de overkant. Ik ga dan bij mezelf na waarom ik dit werk doe en denk aan de patiënten, die meestal toch heel dankbaar zijn.
Er is dus nog een hoop werk te verzetten en soms lijkt het dweilen met de kraan open, maar dat houdt ons werk ook leuk en uitdagend. Als we de lijntjes kort houden en de schouders eronder zetten moet het lukken onze patiënten de beste zorg te geven en soms, als het nodig is, een schop onder hun kont.
Kirsten Dijkstra werkt als diabetesverpleegkundige/praktijkverpleegkundige in MC Doggersbank in Hoogvliet. Ze woont samen met haar twee dochters in Hoogvliet
